لرزه گیرها وظیفه کنترل ارتعاشات، لرزش و همچنین مهار تغییر طول لوله فلزی را دارند، اما اینکه از بین لرزه گیرها کدام را استفاده کرد امری بسیار مهم است. استفاده نابجا از لرزه گیر علاوه بر تخریب سیستم لوله کشی از لحاظ قیمتی نیز به صرفه نیست.

در طراحی سیستم لوله کشی پروژه باید دقت شود که آیا لرزه گیر برای مهار ارتعاش استفاده خواهد شد یا برای مهار تغییر طول لوله. باید دقت شود که دما و فشار کاری سیستم پایپینگ چقدر باشد، یا اینکه نوع اتصال باید به چه صورتی باشد؟

لرزه گیر لاستیکی 

لرزه گیر لاستیکی فلنج دار برای مهار ارتعاش و لرزش لوله و اتصالات مورد استفاده قرار می‌گیرد. لرزه گیرهای لاستیکی فلنج دار قابلیت این را دارند تا بتوانند ارتعاش ایجاد شده در هر دو محور عمودی و افقی را مهار کنند و به حداقل برسانند.

نوع اتصال تمامی لرزه گیرهای لاستیکی به صورت فلنج دار بوده و برای هر یک از لرزه گیرهای لاستیکی به دو عدد فلنج جوشی هم سایز با خود لرزه گیر لاستیکی نیاز است.

در انتخاب نوع لرزه گیر لاستیکی باید به نوع سیال، دما و فشار کاری سیال جاری در لوله و اتصالات دقت شود، زیرا هرکدام از لرزه گیرهای لاستیکی برای منظور خاصی طراحی شده است که در ادامه دسته بندی آنها آورده شده است:

در شرایط سیال معمولی مانند آب، باتوجه به دما و فشار به 4 دسته اصلی زیر تقسیم بندی می‌شوند:

لرزه گیر لاستیکی مارک زرد: توانایی تحمل فشار 10 بار و دمای 60 درجه سانتی گراد را دارد.

لرزه گیر لاستیکی مارک آبی: توانایی تحمل فشار 16 بار و دمای 60 درجه سانتی گراد را دارد.

لرزه گیر لاستیکی مارک قرمز: توانایی تحمل فشار 10 بار و دمای 90 درجه سانتی گراد را دارد.

لرزه گیر لاستیکی مارک آبی-قرمز: توانایی تحمل فشار 16 بار و دمای 90 درجه سانتی گراد را دارد.

حال با توجه به نوع ویژه سیال، لرزه گیرهای لاستیکی زیر مورد استفاده قرار می‌گیرد:

لرزه گیر لاستیکی مارک سبز: جهت استفاده برای سیالات اسیدی و بازی

لرزه گیر لاستیکی مارک سفید: جهت استفاده در سیستم‌های بهداشتی

لرزه گیر لاستیکی مارک قهوه‌ای: جهت استفاده برای سیالات که مربوط به نفت و گاز و فرآورده‌های آنها می‌شود.

لرزه گیر لاستیکی مارک خاکستری: جهت استفاده در سیستم هوای فشرده

لرزه گیر آکاردئونی یا همان اتصال آکاردئونی

قبل از توضیح عملکرد اتصال آکاردئونی لازم استدر مورد نام آن بحث شود که آیا واژه لرزه گیر مناسب است یا خیر. 

اصلی ترین وظیفه اتصال آکاردئونی مهار تغییر طول ناشی از تغییرات دمایی لوله فلزی است. سیال جاری درون لوله و اتصالات می‌تواند دمای خود را به لوله فلزی منتقل کند. در نتیجه این امر لوله فلزی دچار تغییر دما می‌شود که این تغییر دما باعث ایجاد انبساط و انقباض در لوله می‌شود.

انقباض و انبساط در طول لوله هرچند کوچک و میلیمتری باعث ایجاد تنش فشاری و کششی در طول لوله و محل ساپورت لوله فلزی می‌شود. اتصال آکاردئونی توانایی تغییر طول مهار کننده انبساط و انقباض خط لوله فلزی را دارد.

اتصال آکاردئونی به سه روش به لوله فلزی متصل می‌شوند که عبارتند از:

اتصال جوشی اتصال آکاردئونی: این نوع از اتصال آکاردئونی به لوله فلزی جوش داده می‌شود که نوع جوشکاری آن به صورت Butt Weld است.

اتصال رزوه‌ای اتصال آکاردئونی: این نوع از اتصال آکاردئونی به صورت دنده‌ای بوده با اتصال به لوله گالوانیزه و با سردنده مورد استفاده قرار می‌گیرد. توجه شود که اتصال آکاردئونی دنده‌ای دارای محدودیت سایز تا 1/2 اینچ بوده و به صورت روپیچ دنده شده است.

اتصال آکاردئونی فلنج دار: پرکاربرد ترین نوع از اتصال آکاردئونی مدل فلنج دار آن است که به واسطه پیچ و مهره به دو فلنج جوشی دیگر متصل می‌شود.